Çalışan anne olmanın en hüzünlü yanı da evden çıkarken arkanızda minik bir tomurcuk bırakmanız. Her an bebeğinizin yanında olmak, onun her davranışını takip etmek, düştüğünde ona sarılmak, sevindiğinde sevincine ortak olmak. Aslında anneler sürekli bebekleriyle birlikte olduklarında bazen bu duygulardan haberdar olamıyorlar. Kendilerini bebek bakımına adayıp ve sürekli birlikte olduklarını düşünüp diğer paylaşımları yadsıyabiliyorlar. Bebek de anneye daha bağımlı oluyor. Her şeyini annesiyle birlikte yapmaya alışıyor.Annesi çalışırken bir müddet annesiyle ayrı kaldığından kendi başına hareket etmeyi öğrenir. Annesini özler, onun gelmesini bekler. Annesini görünce hemen sarılır, o gün yapılanlar kendi diliyle anlatılır. Sonra anneyle ikinci tur oyuna geçilir. Birlikte geçirilmeyen saatlerin acısı oyunla çıkarılır. Sonra baba gelir, babayla üçüncü tur oyuna geçilir. Yorulmak, dinlenmek yoktur ta ki sızıncaya kadar...
