müdahalelere karşı tetikte olmak

Hayatımızda sürekli bir müdahale hissederiz, özgür olmak isteriz aslında ama engellere de karşı çıkamayız. Anne olunca sanki tüm gözler sizin üzerinizdedir. Otobüse binersiniz bazen insanlar yer vermek için yarışır, seni en iyi yere oturtmak için birbirleriyle tartışırlar, bazen de hiç kimse seni görmez sanki sen çocuğuyla otobüse binmiş bir hayaletsindir. Eğer otobüste size kimse yer vermediyse bu sefer ayakta duran insanlar arasında bir tartışma başlar, insanlığın öldüğü ile başlayan tartışma en sonunda sizin erkenden otobüsten inmenizle son bulur. Diyelim ki otobüste o gün oturmak için bir yer buldunuz ama bu sefer de şanssızlık çocuğunuz kalabalıktan bunaldı ve ağlamaya başladı. Ağlamaya başlayan çocukla birlikte etrafta bir hareketlilik başlar, anne olan veya olmayan tüm kadınlar bir şekilde yorum yaparlar. Sonra ortak bir karar alınır, çocuğun emmesi gerekmektedir. Bu karar alındıktan sonra gariban anne için yapılacak iki şey vardır: 1. herkesin içinde emzirmek, 2. otobüsten inmek. Aksi takdirde bu mücadeleci hanımlarla uğraşmak çok zordur. Diyelim ki size istediklerini yaptıramadılar, sinirden kendi aralarında konuşmaya başlarlar ve sizin anneliğe bakış açınız didiklenir.Tek çareniz oradan ayrılmaktır:)) 

Herhangi bir ortama girdiğinizde mutlaka çocuğunuzun kilosu gündeme gelir. Çocuğunuz ya çok zayıftır annesi onu iyi besleyemiyordur ya da çok kiloludur ve obez olma riski vardır. Anne çocuğunu iyi beslemek için verilen öğütleri saatlerce dinlemek zorunda kalabilir, dinlemediği anlaşılırsa vay haline. Konu değişene kadar sabırla dinlemekte yarar var. Merak etmeyin onların ilgisini çeken konuları tespit ettikten sonra küçük bir girişim yapmanız yeterli olacaktır, siz de çayınızı rahatlıkla içebilirsiniz, bir yandan da konunun tekrar çocuklara gelmesini engellemek için tetikte olmanız gerekir.

Aslında anlatacak daha çok olay var ama şimdilik bu kadar....

Annelik zor ama eğlenceli bir iş:))